Ancak hâlâ ne tam olarak birbirimizi anlayabiliyor ne de derdimizi anlatabiliyoruz. Bu sıkıntı, Türkçe derslerine de yansıyor. İlköğretim birinci sınıftan beri hep aynı konular anlatıldığı hâlde kurum sınavlarında (SBS, YGS, LYS vb.) Türkçe sorularının tam yapılma oranı giderek düşüyor. Özel ders planlaması ile bu dersten eğitim alan öğrenciler, sınavlarda Türkçe 'den farklı olarak diğer derslerden de başarılı olmaya başlıyor. Özel ders genelde mali külfet gibi görülmekte bundan dolayı da uzak durulmaktadır.

Peki sorun nedir? Bu durumu engellemek adına neler yapılabilir?

Sorun, ana dilimiz olduğu için bu dersi çok iyi yaptığımızı ya da yapabileceğimizi düşünmemiz. Oysa hem dil bilgisi konuları kalabalık hem de anlam yönü oldukça karışık bir dildir Türkçe. Son yıllarda kurum sınavlarında gelen sorulara bakacak olursak, Türkçenin dil bilgisi konularından ziyade öğrencinin zihnini daha çok yoran anlam sorularının ağırlıkta olduğunu görmekteyiz.

Yukarıdaki açıklamadan da anlaşıldığı üzere Türkçe dersi, diğer derslere oranla daha fazla takviyeye ihtiyaç duyan bir derstir. Çünkü bir öğrenci için uzun ve karışık bir paragraf sorusunu çözmek, gerçekten zorlayıcıdır. Üstelik sınavda verilen bir dakikalık süre zarfında; paragrafı okuyup anlamak, soruda isteneni bulmak ve şıkları tarayıp doğru cevaba ulaşmak mümkün değildir.

Paragraf sorularının öğrenci üzerindeki etkisinin farkında olan ÖSYM ve MEB de, son iki yıldır Türkçede uzun paragraflardan oluşan ve anlamı karışık sorulara yönelmiştir. Bu durum hem öğrencinin vakit kaybetmesine hem de zihninin yorulmasına yol açmaktadır. İşte bu nedenle özellikle anlam sorularının çözümü konusunda öğrenci mutlaka bire bir ders almalı, bu tarz soruların çözümündeki püf noktaları işin uzmanı olman bir öğretmenden öğrenmelidir.

‘’Niçin özel eğitimi seçmem gerekiyor?’’ sorusu gelecek aklımıza ister istemez. Cevabı çok açık. Çünkü her insanın algılayışı ve yorumlayışı aynı düzeyde değildir. Ana dilimizi kullanarak konuştuğumuz insanlarla bile en sık yaşadığımız sorun ‘’anlaşılamamak’’tır. Özel dersin avantajı, bu noktada bire bir iletişime girme olanağı sağlamasıdır.

Öğretmen, anlam konusunda öğrenciyle özel çalışırken öğrencinin eksiğini tespit eder ve o noktaya göre çalışır. İhtiyaca yönelik çözümler üretir. Farazi ilerlemez. Ders daha bireyseldir. Her öğrencinin sıkıntısı bir olamaz. Genel anlatım, özellikle Türkçe derslerinde kısırlaştırıcı bir ögedir. Bir öğrenci anlam sorusunu anlayamazken bir başka öğrenci sadece dikkat sorunu çekiyor olabilir. Bir başka öğrenciyse sadece sorunun çözümüne rehberlik ihtiyacı duyabilir. Sınıf ortamında aynı anda cevap vermek, her zaman mümkün olmaz. Öğrenci için de sorusunu sorma ve anlayamadığı yeri tekrar ettirme konusunda sıkıntı çıkmaktadır.

Özel ders, yukarıda sayılan tüm bu engelleri ortadan kaldırır. Öğretmen öğrencisin ihtiyacına yönelik etkinlikler, sorular, alıştırmalar hazırlar. Onun ihtiyacına yönelik anlatım yapar. Öğrenci de kendini daha net ifade eder ve herhangi bir engelleyici unsurla karşılaşmadan sorularını sorup tekrarlar yaptırabilir.

Türkçe dersi için özellikle anlam sorularının çözümünde biz Türkçe öğretmenleri, bol bol kitap okumayı öneririz. Ancak kitap okumak, tamamen bir alışkanlıktır. Sınava hazırlık sürecinde zaten öğrenci hem vakit bulamayacak hem de psikolojik olarak bunu bir vakit kaybı olarak algılayacaktır ne yazık ki. Çünkü ülkemiz eğitim sisteminin bir gerçeğidir, kurum sınavları. Üstelik öğrenciler sadece tek bir alandan ya da en iyi oldukları alandan sınava tabi tutulmamaktadır. Ayrıca kitap okuma alışkanlığı da bir iki yılda kazanılabilecek bir alışkanlık değildir. Bu noktada daha hızlı ve pratik bir çözüm olarak karşımıza çıkar.

öğrencilerin yaşamında oldukça önemli bir yere sahiptir. İlkokul, öğrencinin temel okul kurallarını ve okuma, yazma, dört işlem gibi temel becerileri kazanmakla birlikte okula karşı da tutum geliştirdiği yerdir. İlkokulda özel ders ise öğrenciyi mümkün olduğu kadar yabancı bir ortama ve yeni bilgilere alıştırmak açısından çok önemli sayılmaktadır. İlkokul, Öğretmenin öğrenci için en önemli olduğu dönemdir. İlkokul öğretmeninin herhangi bir tavrı nedeniyle okulu, bazı dersleri sevmeyen ve ileride başarılı olamayan öğrenciler olduğu gibi öğretmeninin tavrıyla okula ve derslere bağlanan öğrenciler de mevcuttur. Birçok sebep yüzünden özel ders ilkokul öğrencilerinin tüm hayatını etkileyebilecek bir konumda bulunmaktadır.

İlkokul; okula alışma, eğitimi sevme olarak yer edindiği için çocuğun bu dönemdeki akademik başarısı da önemlidir. Çocuğun özgüveninin gelişebilmesi için ilkokul döneminin başarılı geçmesi gerekir. En basitinden arkadaşlarından daha geç okumaya başlayan bir öğrenci; kendini daha geri planda kalmış hissedecek ve çekecek, bunu fark edemeyen bir öğretmene sahipse de asla toparlanamayacaktır.

Yeni eğitim sistemi 66 ayı dolduran çocukların okula başlayabileceğini öngörüyor. Ancak bu yaşlardaki çocuklar, duygusal gelişimlerini tamamlayamadıkları için daha hassas olacaktır. Bu da derslere ve sınavlara yansıyacaktır. Küçük bir başarısızlık yaşamaları durumunda, okula karşı daha olumsuz tutumlar geliştirecek, küskünlükler yaşayıp okula gitmek istemeyeceklerdir.

İlkokulda okuyan öğrenciler, zaten genellikle okul dersleriyle ilgili yardıma ihtiyaç duymaktadır. Ancak yeni sistem bu yardımı daha da gerekli hale getirmiştir. Genellikle bu yardımlaşma sürecinde anne, baba ya da varsa büyük kardeş, kuzen vs. etkin olmaktadır. Ancak yapılan araştırmalar, ebeveynle yapılan çalışmaların yeterince amacına uygun ve verimli olmadığını ortaya çıkarmıştır. Çünkü ilk olarak yaşı küçük olan öğrenci, karşısındakine öğretmen modelini yakıştıramayacağı için onu ciddiye alıp dinlemeyecektir. İkinci olarak yoğun iş temposu nedeniyle her an anne ya da baba çocuğunun eksikleriyle ilgilenemeyecektir. Son olarak da çocuğa acıyarak ona yardım etme dürtüsüyle hareket edileceği için bu bir süre sonra yapamadığı ödevleri yapma, zorlandığı soruları çözmeye dönüşecek; zamanla öğrenciyi tembelliğe itecek ve başarısız olmasına yol açacaktır.

Zorlandığı derslerde yardım alamayan ya da rastgele biriyle çalışmaya çalışan öğrenci; hem okula, derslere ya da öğretmenine karşı olumsuz tutum geliştirecek hem de özgüvenini yitirecektir. Daha pasif ve içine kapanık birine dönüşebileceği gibi daha kavgacı, huzursuz birine de dönüşebilen öğrenci; öğrenme ortamını bozacak çeşitli davranışlarda bulunacaktır. Bu nedenle arkadaşları ve öğretmenleri tarafından dışlanma durumuyla karşı karşıya kalabilir. Tüm bunlar, henüz okula ısınmaya çalışan bir öğrencinin daha kazanılmadan yitip gitmesine sebebiyet verecektir.

Davranış sorunlarının temelinde genellikle başarısızlık yatar. Başarısız olmak son derece normal bir durumdur. Ancak bunu zamanında fark edip gereken önlemler alındığı takdirde herhangi bir sorunla karşılaşılmayacaktır. Öğrencinin tek başına halledemeyeceği durumlarda, bir uzmana danışmak yarar sağlayacaktır. Seçilen öğretmen, her şeyden önce iyi bir öğretmen olmalı, öğretmenlik mesleğine tam olarak hakim olmalıdır. Aynı zamanda çocuğun seviyesine uygun biriyle çalışılmalıdır. Örneğin ilkokul 3. sınıfa giden ve matematikte zorlanan bir öğrenci için üniversiteye hazırlık düzeyinde matematik özel dersi veren bir öğretmenle çalışmak, son derece mantıksızdır. Öğretmen seviyeye inmekte zorlanacağı gibi öğrencinin de gözü korkacaktır. Böyle bir eğitim ise yarardan çok zarara sebebiyet verecektir. Aynı şekilde üniversitede okuyan birinden alınan derste de sıkıntılar yaşanacaktır. Gelen kişi, bir öğretmen olmadığı için çocuğa nasıl yaklaşacağını bilemeyecektir. Bu nedenle bire bir eğitim almak için öğretmen seçerken çok dikkatli olunmalı, kulaktan dolma bilgilerle hareket edilmemeli, öğrencinin seviyesine uygun iyi bir öğretmen seçmeye çalışılmalıdır. Hatta bunun için evlere özel ders öğretmeni yollayan kurumlarla görüşülmeli ve oradan bir öğretmen talep edilmelidir.

Her öğrencinin her derste aynı performansı, aynı kapasiteyi göstermesi beklenemez. Bireysel farklılıkların okul ortamında dikkate alınabilmesi, özellikle kalabalık sınıflarda mümkün olmayacağı için bazı öğrencilerin özel eğitime ihtiyacı olacaktır. Özel eğitimle, eksik alanların giderilmesi ve geliştirilmesi mümkündür. Buna daha ilkokuldan başlamak, çocuğun sonraki eğitim hayatına olumlu yansıyacaktır.